Obliczanie powierzchni mieszkania to jedna z podstawowych czynności, którą należy wykonać zarówno przy zakupie nieruchomości, jak i w celach praktycznych, takich jak planowanie przestrzeni czy oszacowanie kosztów remontu.
Choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że obliczenia te są proste, istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę, aby wynik był precyzyjny i odzwierciedlał rzeczywistą powierzchnię użytkową mieszkania. W tym artykule przedstawimy krok po kroku, jak dokładnie obliczyć powierzchnię mieszkania.
Co wchodzi w skład powierzchni mieszkania?
Zanim przystąpimy do obliczeń, warto zrozumieć, co dokładnie składa się na powierzchnię mieszkania. W zależności od celu, dla którego obliczamy powierzchnię, mogą być uwzględniane różne elementy. Zasadniczo, powierzchnia mieszkania obejmuje:
Powierzchnię użytkową: jest to powierzchnia, którą można wykorzystać do codziennego użytku. Zalicza się do niej wszystkie pomieszczenia, które są przeznaczone do mieszkania, czyli pokoje, kuchnia, łazienka, korytarze, a także dodatkowe pomieszczenia, takie jak balkon czy piwnica, jeśli są częścią mieszkania.
Powierzchnię brutto: obejmuje wszystkie pomieszczenia, w tym także te, które nie są użytkowane na co dzień, takie jak klatki schodowe, windy czy ściany działowe. Powierzchnia brutto jest zazwyczaj wyższa niż powierzchnia użytkowa.
Powierzchnię netto: to dokładna powierzchnia pomieszczeń mieszkalnych, bez uwzględnienia grubości ścian, balkonów i innych pomieszczeń wspólnych.
W przypadku większości mieszkań, najczęściej liczy się powierzchnię użytkową, ponieważ to ona ma największe znaczenie dla mieszkańców.
Jak zmierzyć powierzchnię mieszkania?
Aby dokładnie obliczyć powierzchnię mieszkania, musimy zmierzyć wszystkie jego pomieszczenia. Można to zrobić na dwa sposoby: ręcznie, używając taśmy mierniczej, lub korzystając z nowoczesnych narzędzi, takich jak laserowy miernik odległości.
Pomiar ręczny: Pomiar ręczny jest najczęściej stosowaną metodą. Wystarczy zmierzyć długość i szerokość każdego pomieszczenia, a następnie obliczyć jego powierzchnię, mnożąc te dwie wartości. Dla prostokątnych lub kwadratowych pomieszczeń obliczenia są proste:
Powierzchnia = długość × szerokość.
Pomiar za pomocą narzędzi elektronicznych: Narzędzia takie jak laserowe mierniki odległości mogą ułatwić dokładniejsze pomiary, zwłaszcza w większych pomieszczeniach lub tam, gdzie trudno jest zmierzyć odległości ręcznie. Te urządzenia potrafią szybko zmierzyć odległość do ściany lub innych elementów, co pozwala uzyskać precyzyjne wyniki.
Jak obliczyć powierzchnię pokoi o nieregularnych kształtach?
Nie wszystkie pomieszczenia w mieszkaniu mają regularny kształt prostokątny. W przypadku pomieszczeń o nieregularnych kształtach, takich jak pokoje z wykuszami, skosami lub w kształcie L, należy podzielić powierzchnię na mniejsze części i obliczyć powierzchnię każdej z nich osobno.
Podział na prostokąty i kwadraty: Pomieszczenie w kształcie L można podzielić na dwa prostokąty, z których każdy obliczymy osobno, a potem dodamy wyniki.
Pomieszczenia o wykuszach: Jeżeli mamy do czynienia z wykuszem, czyli wysuniętą częścią pokoju, powierzchnię tej części można traktować jako osobny prostokąt lub wielokąt. Zawsze należy uwzględnić dokładne wymiary wykusza, aby nie pominąć żadnej powierzchni.
Pomieszczenia ze skosami: W przypadku pomieszczeń, w których występują skosy, powierzchnię pod skosem oblicza się podobnie jak w przypadku zwykłych pomieszczeń, ale tylko dla tych części, gdzie wysokość pomieszczenia nie przekracza 1,9 metra. Części te są zazwyczaj pomijane w obliczeniach powierzchni użytkowej.
Powierzchnia balkonów i innych pomieszczeń dodatkowych
Balkony, loggie, piwnice i komórki lokatorskie są często uwzględniane w obliczaniu powierzchni mieszkania, ale nie zawsze w pełnej wysokości. Zasady dotyczące wliczania tych pomieszczeń do powierzchni użytkowej mogą różnić się w zależności od kraju czy norm prawnych.
Balkony i loggie: Z reguły powierzchnia balkonów jest wliczana w powierzchnię mieszkania w określonej proporcji. Zwykle przyjmuje się, że powierzchnia balkonu stanowi 50% powierzchni pełnej. Oznacza to, że jeśli balkon ma powierzchnię 10 m², do całkowitej powierzchni mieszkania dolicza się 5 m².
Piwnica i komórka lokatorska: Piwnice i komórki lokatorskie często nie są wliczane do powierzchni użytkowej mieszkania, chyba że są zintegrowane z mieszkalną częścią nieruchomości. W przypadku piwnic i innych pomieszczeń pomocniczych, ich powierzchnię należy traktować oddzielnie.
Powierzchnia a prawo: normy prawne i dokumentacja
W wielu krajach istnieją przepisy prawne, które określają, jak powinna wyglądać dokumentacja dotycząca powierzchni mieszkania. Na przykład w Polsce powierzchnia użytkowa mieszkania powinna być określona w zgodzie z normami zawartymi w przepisach technicznych, a także w umowach kupna-sprzedaży nieruchomości. Dokumentacja ta powinna zawierać wyraźnie wskazaną powierzchnię użytkową mieszkania, często także z podziałem na pomieszczenia. Warto zwrócić uwagę na fakt, że powierzchnia podana w dokumentach może nie obejmować wszystkich pomieszczeń, takich jak piwnica czy strych, które mogą być traktowane oddzielnie – https://mieszkamwkrakowie.com.pl/co-to-jest-metr-kwadratowy-i-jak-obliczyc-powierzchnie-pomieszczenia/.
Obliczanie powierzchni mieszkania jest istotnym krokiem przy zakupie nieruchomości lub w celach praktycznych. Chociaż proces ten może wydawać się prosty, wymaga uwzględnienia wielu czynników, takich jak kształt pomieszczeń, obecność skosów, balkonów i innych elementów. Zrozumienie, co wchodzi w skład powierzchni użytkowej, oraz znajomość metod obliczania powierzchni pomieszczeń o różnych kształtach, pozwoli uzyskać dokładne wyniki, które będą miały realne znaczenie w codziennym użytkowaniu mieszkania. Warto również pamiętać o obowiązujących normach prawnych i dokumentacji, które mogą różnić się w zależności od kraju czy regionu.
